Chinatown en Wat Arun

Vandaag gaan we een bezoek brengen aan Chinatown en aan Wat Arun. 
En om het vervoer afwisselend te houden besluiten we om met de boot te gaan.
De TukTuk van het hotel brengt ons naar de pier waar de veerboot vertrekt. Voor 30 Baht, ongeveer 75 cent, kunnen we met een soort snelle water bus de 5 haltes naar Chinatown varen. We hadden bedacht dat we er bij de halte Memorial Bridge uit moeten, maar een Thaise dame waar Lisette mee aan de praat raakt vertelt dat we beter een halte later uit kunnen stappen en dat we dan zo van de pier af Chinatown in lopen. Zo gezegd, zo gedaan en de dame had gelijk. 

Chinatown is alsof je een andere wereld in stapt. Het is een wirwar van kleine straatjes met kraampjes en winkeltjes die echt de meest uiteenlopende waren verkopen. Van horloges en sieraden tot riemen, van de meest bizar uitziende dingen die voor voedsel door moeten gaan en Chinese kruiden en medicijnen tot babyspullen en van prulletjes tot pruiken en de meest uiteenlopende soorten speelgoed. Teveel om op te noemen. 
Onderweg komen we een koffiebar tegen en daar zijn we even lekker in de airco gaan zitten voor een goede kop koffie en een muffin. We hebben ook onderhandeld op de markt over een peer voor Esmée. Na een paar uur rondgeslenterd te hebben in Chinatown is het tijd om de boot weer op te zoeken. Na een paar haltes zijn we bij de pier tegenover Wat Arun. De Ferry naar de overkant vaart af en aan, dus voor we het weten zijn we weer aan boord en binnen no time aan de overkant. We verbazen ons wel over het feit dat het duurder is om de buggy aan de overkant te krijgen dan onszelf....! (Wij kosten namelijk 3 Baht pp en de buggy 10!) het gaat hier echt om centen, 10 bath is 25 euro cent. 

Wat Arun is imposant en dateert van de eind 17de eeuw. Deze 'Wat' kan je beklimmen, met een trap weliswaar, maar ook die trap was een uitdaging. Met grote stappen steil omhoog in 2 fases. Lisette is na fase 1 afgehaakt met Esmée, maar Hein heeft fase 2 ook beklommen en schitterende foto's gemaakt van het uitzicht. Na ons bezoekje aan deze 'Wat' en de oversteek terug naar de andere kant van de rivier is het tijd voor een late lunch lunch. We eten bij een stalletje langs de weg gebakken rijst met kip en ook Esmée laat het zich goed smaken. 

Na de lunch is het tijd voor het laatste tochtje met de water bus, terug naar de pier waar we vanochtend begonnen waren. Van daar is het nog een paar minuten met de TukTuk naar het hotel. In het hotel proberen we Esmée nog even een dutje te laten doen voor het eten, maar onze dame denkt daar anders over. Staan in bed is veel leuker dan liggen. 

Hein is vanavond nog mee gegaan met een 'Night Tour of the Ancient City of Bangkok'.Hij werd opgehaald met een tram met rubber wielen en heeft een rondje gereden langs de meest belangrijke bezienswaardigheden. Deze zien er in het donker, mede door de schitterende verlichting, ook bijzonder spectaculair uit.

Ondertussen heeft Lisette Esmée in bad gedaan en naar bed gebracht en de tassen ingepakt voor de reis van morgen. Morgen vertrekt namelijk om 7.45 (!) de trein naar Kanchanaburi, onze volgende verblijfplaats. Dat betekent dus vroeg uit de veren. Met de trein reizen schijnt 1 van de meest comfortabele manieren te zijn om te reizen in Thailand. Het gaat alleen wat minder snel dan met de auto. Een rit van 2,5 uur moet ons op onze bestemming gaan brengen, die ongeveer 130 km van Bangkok ligt. 
We zijn érg benieuwd.