Chiang Mai, laatste dag

22 oktober 2014 - Chiang Mai, Thailand

Vandaag gaan we dan toch naar de Wat Prah That Doi Suthep, oftewel een tempel die een van de belangrijkste Thaise bedevaartsoorden voor boeddhisten is. De tempel ligt zo'n 20 kilometer buiten de stad boven op een berg. Om er te komen hebben we een motor scooter gehuurd.

Na ongeveer een kwartiertje in de drukte van Chiang Mai rijden we langs de dierentuin de voet van de berg op. Via een hele bochtige weg rijden we gestaag de berg op. Het is maar goed dat we een zwaardere scooter hebben gehuurd. Halverwege begint het te druppelen en we besluiten te stoppen om Esmée een dekentje te geven en uit voorzorg vast onze poncho's aan te doen. Dit blijkt geen overbodige luxe, want het gaat steeds harder druppelen. Als we boven op de berg aangekomen zijn, bij de trap die naar de tempel leidt, parkeren we de scooter. We lopen onder een afdakje van luifels van diverse souvenir kraampjes richting de indrukwekkende trappen. Het begint echter steeds harder te regenen en we besluiten om eerst maar van een bak koffie te genieten en de bui even uit te zitten.

Het komt nu echt met bakken uit de lucht en de straat waar we zojuist de scooter geparkeerd hebben verandert in een snelstromende rivier. Fascinerend om te zien. Het water van de berg vindt zijn weg over het asfalt en schroomt niet het een en ander mee te nemen. We zijn zelfs even bang dat het water de scooter mee zou nemen.
Na ongeveer een kwartiertje, half uurtje, begint het minder hard te regenen en besluiten we om de klim naar de tempel te wagen. 305 treden later zijn we boven. De tempel is erg mooi. Ook hier moeten we onze schoenen uit doen om hem te mogen betreden, wat tot natte voeten leidt, want ook het binnenplein van de tempel staat blank van de regen. Maar dat mag de pret niet drukken. 

Als we weer beneden aan de trappen zijn is het inmiddels gestopt met regenen. Het temperatuurverschil is verbazingwekkend. Het scheelt zo een graad of 10. We lopen een rondje over de souvenir markt met een slapende Esmée in de draagzak en besluiten eerst wat te lunchen voordat we de afdaling van de berg aanvangen. Tijdens het eten besluiten we op de terugweg nog een stop te maken bij Tiger Kingdom.
Als we de berg afrijden, wordt het weer steeds mooier. De zon gaat weer schijnen en binnen no time is de weg ook weer opgedroogd. Na zo'n 3 kwartier op de scooter komen we aan bij Tiger Kingdom, een plek waar ze tijgers houden en fokken en waar je ook met de tijgers op de foto mag. Lisette en Esmée gaan met een baby tijgertje op de foto. Echt een super leuke ervaring en Esmée vond het helemaal geweldig. Ook de grote tijgers waren indrukwekkend en maar al te nieuwsgierig. 

Maar dan is het toch echt weer tijd om ons hotel weer op te zoeken. Esmée is moe van alle indrukken en is aan een slaapje toe. Hein test gedurende het slaapje van Esmee het vermogen, de wegligging en het acceleratie vermogen nog even van de scooter. Hij verdwaalt maximaal in de stad, alles lijkt op elkaar in deze stad. We stappen na het slaapje van Esmée nog even op de scooter om een restaurantje op te zoeken en na het avondeten pakken we vast wat spulletjes in. Morgen om 10 uur worden we opgehaald door de taxi die ons naar het vliegveld brengt voor het laatste stukje van ons Thailand avontuur. Morgen ochtend eerst de scooter terug brengen en wat laatste boodschappen doen. 

We vliegen naar Krabi en vanaf daar gaan we met de auto en de veerboot naar het eiland Ko Lanta, voor onze laatste stop in Thailand. 
 

Foto’s

1 Reactie

  1. Hans:
    25 oktober 2014
    Eh... De kleine bij een tijger...? Is dat niet gevaarlijk?? Leuk hoor om jullie verhalen te lezen! Nog veel plezier!